Στο σπίτι με τη #Mpi

Ημέρα καραντίνας: 1η

Σηκώνομαι νωρίς, μαζεύω λίγο το σπίτι μου, ετοιμάζω πρωινό και αρχίζω να συνειδητοποιώ το “τι μας έχει βρεί”, και καθώς πίνω τον καφέ μου κατευθύνομαι προς το σαλόνι και ανοίγω το βιβλίο μου που εδώ και πολύ καιρό δεν προλάβαινα να τελειώσω.

Μαζεύω τα πόδια μου στο καναπέ, και όμως δεν μπορώ να συγκεντρωθώ. Το μυαλό μου αποσπάται απο το “τι μας έχει βρεί “.

Προσπαθώντας να απομονωθώ απο αυτές τις σκέψεις, συνεχίζω και διαβάζω το βιβλίο και ξαφνικά πλαισιώνομαι απο τα δύο γατιά μου, πρώτα η μία και μετά η άλλη πάνω μου.

Κ όμως ούτε αυτή η αίσθηση δεν είναι ικανή να με κάνει να ηρεμήσω, κάτι ακόμα με ταράζει…Το κινητό μου, που είναι σε άλλο δωμάτιο και μάλιστα στο αθόρυβο.

Και εκείνη την στιγμή, η μέρα γεμίζει φως και ηρεμία, και συνειδητοποιώ “το τώρα” και πως αυτό το τώρα μου δίνει την ευκαιρία να διαβάσω κάτι που δεν προλάβαινα, αγκαλιά με τις δυο γάτες μου, χωρίς να περιμένω κανένα τηλέφωνο που δε μπορεί να περιμένει.

Το συγκεκριμένο “τώρα” όμως αφορά μία πιο περίπλοκη κατάσταση και αυτο το “τώρα” μας αναγκάζει να μείνουμε σπίτι, να κατεβάσουμε λίγο ταχύτητα, να κάνουμε πράγματα που αναβάλαμε και γιατί όχι, να απολαύσουμε και στιγμές για εμάς που δεν είχαμε το χρόνο.

Χαίρομαι λοιπόν που κάνω projects δημιουργικά για τη δουλειά μου και που είχα βάλει στην αναμονή για καιρό.

Απολαμβάνω κάθε πρωί την προπόνηση μου, που δεν προλάβαινα πολλές φορές να κάνω.

Μ αρέσει που βρίσκω νέους τρόπους να επικοινωνώ με γονείς,φιλους και μαθητές.

Το μόνο που μου λείπει ειναι η πραγματική επαφή με τους ανθρώπους, να βγω με μια βόλτα για ένα κρασί, να πάω να ψωνίσω υφάσματα και χρώματα.. Αλλά, όλα έχουν το τίμημα τους.

Νιώθω ευλογημένη που ειμαι απ’ αυτούς που μπορούν να δουλεύου ν- έστω και λίγο – ακόμα απο το σπίτι τους, και που η τέχνη η δική μου και άλλων καλλιτεχνών μου δίνουν έμπνευση και όνειρα πέρα απ αυτήν την καραντίνα!

#staysafe

#staypositive